tak for i år!

Hey allemaal!

Weer een tijdje geleden, en hoogstwaarschijnlijk de laatste keer dat ik hier iets op kom posten, want het zit er bijna op… Over 2 weken staat vincent hier om me op te halen en nog een paar dagen later zit het erasmusavontuur er definitief op!

Wat is er in de tussentijd gebeurd? Weer veel te veel om op te sommen, maar om toch een ideetje te geven:

Zoals jullie vorige keer konden lezen, is Vincent nog eens een weekendje langs geweest. Vliegtuigen komen steeds te laat als je erop wacht, net zoals metro’s net op de foute momenten niet willen rijden, maar na elkaar eindelijk gevonden te hebben, was het echt een superfijn weekendje! We zijn een dagje naar Helsingor gegaan, een klein stadje een eind van Kopenhagen waar het kasteel van Hamlet staat, met een erg grote danszaal (die natuurlijk is uitgetest) en in de kelder een pikkedonker gangenstelsel. Romantiek en veel schrik moeten hebben, wat wil je nog meer :)

Hier in Denemarken lijkt iedereen graag en goed te kunnen koken. Zo staat Laura hier elk weekend wel weer een nieuwe taart of gebakjes of brood te bakken. Maar tot nu toe hoorde ik daar dus nog niet zo bij… Maahaaaaar, wie nog niet gelooft dat zo’n jaartje buitenland een mens helemaal kan veranderen: ik heb koekjes gebakken! (jaja!) Het heeft wat hulp en aanmoediging gevraagd (zelf was ik namelijk nooit op het idee gekomen), maar uiteindelijk zijn zowel de Zweedse kaneelbullar als de Finse pulla geslaagd :) fotootjes volgen nog…

Verder heb ik hier voornamelijk veel moeten werken… die stage en thesis moeten nu eenmaal ooit afgeraken! En dat hield deze maand in dat het ziekenhuis mijn tweede thuis hier is geworden. Geen paniek, ik ben nog helemaal in orde, maar in dat ziekenhuis staat de scanner voor het experiment. En omdat die tijdens de normale werkuren voor patiënten wordt gebruikt, zijn het dus mijn avonden en weekenden geweest dat ik daar moest zijn. Zware werktijden geweest dus, maar ik had het er wel voor over, omdat ik erg graag dit experiment wou doen! Het wordt nog steeds erg spannend of dat nog gaat lukken in deze korte tijd, want er moet nog wel een en ander worden opgelost, maar ik blijf hopen!

Om er eventjes helemaal uit te zijn tussen het werk door, ben ik samen met Frederike een weekendje naar Stockholm gegaan. Een plan dat al van vorig semester klaar lag, maar nu eindelijk is uitgevoerd. Op voorhand voor wat tips rondgehoord, maar wat ik vooral te horen kreeg: ‘je hebt er heel veel winkelstraten’ (als Denen ‘Zweden’ horen, denken ze meteen aan shoppen… ons Inke en Sanne zouden zich hier helemaal thuisvoelen!) en van Laura: ‘je hebt er zalige burgers’ (ja, foute persoon dus om daar die tip aan te geven besefte ze direct…).
Kopenhagen in prachtig lenteweer verlaten, om de eerste avond in Zweden in een halve sneeuwstorm terecht te zijn gekomen. Gelukkig is het beter geworden, en we hebben er een superfijn weekend gehad! Net zoals Kopenhagen staat Stockholm vol gekleurde huisjes en zie je overal de groene daken (die ga ik zo hard missen!), met als grote verschil dat je steeds volledig omringd bent door water en dat het er erg heuvelachtig is (dat laatste had ik precies niet verwacht). We zijn er o.a. een schip gaan bekijken dat 300 jaar geleden gezonken is vlak voor de kust, waarvan ze daarna helemaal vergeten zijn waar het lag (wat ik nog steeds niet snap?) en nu opnieuw hebben bovengehaald en in elkaar hebben geknutseld. En verder ook nog dag gaan zeggen aan Ronja de roversdochter, de gebroeders Leeuwenhart, Pettson en Findus en natuurlijk Pipi Langkous (wie raadt waar ik naartoe ben geweest?)! Dikke aanrader als citytrip, maar ik blijf toch nog steeds meer fan van Kopenhagen (alleen mogen ze de oude binnenstad ook nog naar hier verplaatsen, want dat mis ik hier toch nog).

En dat was dan de laatste update. Voor de komende weken staat op het plan: alle deadlines proberen te halen en afscheid nemen van Kopenhagen. Het gaat vreemd zijn… En daarna kom ik via het sprookjeskasteel in Hillerod en de kliffen van Mons Klint (om mijn tijd hier als een echte toerist af te sluiten) terug naar België en zie ik jullie daar!

Om op zijn Deens af te sluiten (Denen zeggen overal ‘dankje’ voor): tak for læse mine historien, tak for i år og vi ses i Belgien!