einde van het eerste semester....

De laatste weken hier zijn voorbijgevlogen… veel gebeurd en geen idee waar te beginnen… dus ik ga het mooi in volgorde overlopen.

Eerst en vooral mag ik mezelf ‘excellent’ noemen in het Deens!! (op het beginnersniveau…) Zowel het schriftelijk als mondeling examen goed afgelegd. Eerlijk is eerlijk, zo’n uitdaging was het niet, en ver geraak ik niet als ik me Deens probeer voor te doen . Of wanneer ik het toch probeer, moet ik meestal na een paar standaard zinnen toch toegeven dat ik geen Deens spreek en of ze het alsjeblieft nog een keertje in het Engels voor me willen herhalen.

Een van de leuke dingen van op erasmus zitten en mensen van andere landen leren kennen, vind ik het leren kennen van de verschillende gewoonten en er dan zoveel mogelijk mee mee doen…
In Denemarken betekent dat dus: kerstmis vieren! (als je dat nu nog niet wist…). Op mijn eerste stageplaats was er een julekefrost voor alle mensen die daar werken en ik was ook uitgenodigd. Heel tof om iedereen nog eens terug te zien en een paar Deense gerechten te leren kennen (al was dat helaas allemaal vlees en rijstpap, dus helemaal niets voor mij, maar nu heb ik het toch eens gezien, dat is ook al iets, he!). We moesten allemaal een klein cadeautje meenemen en daar werd dan een spel mee gespeeld, waarbij je cadeautjes van elkaar kon afpakken en uitdelen aan anderen… Heel erg tof! Enige regel: wat je tegen het einde van de avond in bezit hebt, MOET je meenemen, niets mag achterblijven (dus je kan je het niveau van de cadeautjes al inbeelden…).
De dag erna was het de Finse nationale feestdag, dus dat moest natuurlijk ook gevierd worden: pogingen om het Finse volkslied te zingen, een ‘altaar’ vol fins eten (ik hoop om daar nog foto van te bemachtigen!), kleine quiz,… Dit viel natuurlijk net op 6 december, dus sinterklaas heeft een dagje langer moeten wachten….
…. Maaahaaaar, het is me dus toch gelukt om sinterklaas te vieren hier in Denemarken! Gek hoe je dat soort dingen zo kan gaan missen. Ik heb Laura (mijn landlady) er helemaal in ingewijd en ze heeft ’s avonds braaf haar schoen gezet en sinterklaasliedjes gezongen :) En blijkbaar goed genoeg, want de volgende dag lag er heel wat chocolade klaar! (en heb ik mijn reputatie van veeeeeeel te veel eten onder mijn bed te hebben liggen nog een keertje bevestigd).

Verder is het heel erg veel stressen geweest om onze synopsis af te krijgen (die ik samen met Loes heb geschreven). Heel de Deens universiteit zit vol met van die regeltjes: net zoals 1 studiepunt 100 blzn lezen betekent, betekenen 6 pagina’s schrijven exact 6 keer 2400 lettertekens schrijven… Na een paar nachten met weinig slaap zijn we uiteindelijk op 14405 gestrand (ja, ik weet het, 5 te veel) en kan ik ondertussen perfect zeggen dat als je dat woord door dat verandert je weer zoveel lettertekens wint… Exact een half voor de deadline is die toch nog binnengeraakt… We mogen er dan wel 3 vakken voor inruilen, het is zéker minstens 3 keer zo zwaar als een vak in België! In januari moet ik nu nog een presentatie hierover geven en nog een examen afleggen en dan zit het er eindelijk volledig op!

Toen we het ’s avonds gingen vieren, zijn we ineens midden in een demonstratie terecht gekomen! Denen komen heel erg gemakkelijk op straat (regelmatig is er een of andere demonstratie aan de gang op het plein voor het stadhuis) en besloten dat nu ook te doen voor de gebeurtenissen in Griekenland. Alleen was dit net iets geweldadiger als normaal en de politie was hen aan het proberen in te sluiten…. Waardoor de enige vrije weg net onze kant uit was! Zonder hier iets van te weten kwamen we daar aan en kwamen er ineens een hele bende zwart gemaskerde mensen met baseballsticks (of hoe je dat ook noemt) op ons aflopen… serieus verschoten en we wisten niet hoe snel we daar weg moesten komen! Gelukkig zag een van de politiemannen dat we er liefst zo snel mogelijk weg wilden en heeft hij ons geholpen om weg te geraken…
Jaja, het spannende leven in Kopenhagen :)
Helaas betekende die avond ook het begin van afscheid nemen… De meeste erasmussers zijn ondertussen naar huis vertrokken en komen volgend semester niet meer terug. Het gaat raar zijn hier terug komen zonder dat de mensen die ik hier dit semester heb leren kennen er zijn en om eerlijk te zijn heb ik er ook wel wat schrik voor om weer keertje van bijna nul te beginnen volgend semester…

Op stage is het de laatste tijd erg druk geweest. Eerst even trots vertellen: ik heb mijn eerste PET-analyse uitgevoerd! Het heeft me een volle week gekost, en had het ene probleem na het andere met de data (met steeds de reactie van mijn stagebegeleider: vreemd, normaal komt dit probleem bijna nooit voor, wat een slechte data), maar het is me gelukt! De tweede ging gelukkig al een heel stuk vlotter!
De studie waar ik me de laatste tijd het meest mee heb bezig gehouden, is een studie over crossmodale plasticiteit. Ik heb zowel controleproefpersonen als blinden getraind in een bepaalde taak: ze moesten iets op hun tong leggen en kregen via daar kleine elektrische pulsen toegediend die in een bepaalde richting liepen. Ze moesten dan zeggen in welke richting de stimulus ging. Vroegere studies hebben al aangetoond dat na training bij deze taak de visuele cortex en MT worden geactiveerd bij blinden, maar niet bij controleproefpersonen. Om nu na te gaan of die gebieden ook echt een rol spelen, hebben we mensen die taak laten uitvoeren terwijl we TMS toepassen op een van die gebieden. Erg interessante dagen, maar ook heel erg lange dagen… Voor half negen ‘s avonds ben ik bijna nooit thuisgeraakt en de trainingen liepen ook in het weekend door. Dus van het plan ‘na het indienen van de synopsis gaan we even volop 2 weken van Kopenhagen genieten’ is helaas niet zoveel terecht gekomen… Dus hoe interessant ook allemaal, ik ben wel blij dat het nu eventjes is afgelopen…

Door een combinatie van veel te veel stilzitten op stage (onderzoek is helaas vooral zit-achter-je-computer-werk) en het heel erg missen de duiktrainingen, ben ik hier naar iets van sport gaan zoeken. Daarbij toevallig op een nieuw opgerichte ‘netball’club terecht gekomen. ‘Ah tof, netbal, dat ken ik van in het middelbaar’ dacht ik, maar toen ik het eens ging uitproberen bleek het een iets andere vertaling te hebben: korfbal! Nog nooit gespeeld, ken er helemaal de regels niet van, maar heb me super geamuseerd! En ze vonden zelfs dat ik het erg goed deed (jaja, actief rondrennen en veel tegenstanders springen op het moment dat ze de bal willen pakken blijft mijn tactiek, welke sport ik ook probeer te spelen…en het werkt!). Dit semester was het vooral steeds nieuwe mensen verwelkomen en het spel uitleggen (en ik moet nog steeds voor elke match vragen wat mijn positie nu weer inhoudt…), maar volgend semester gaan we een wekelijkse competitie houden. Ik kijk er al naar uit!
Het effect van te lang zonder sport zitten liet zich helaas wel merken: de dag daarna kon ik nog geen stap zetten zonder pijn te lijden…

Als afsluiter nog eentje uit de reeks ‘annelies en het spannende leven in Kopenhagen’: ik heb vorige week een aardbeving meegemaakt! ’s Nachts ineens wakker geworden terwijl heel het bed trilde en de deur openvloog!

Aangezien ik hier maar een paar foto’s kan plaatsen, ga ik de oude weghalen en kan je bij de laatste berichten de nieuwe fotootjes vinden.

Het eerste semester zit erop, en over een paar dagen begint mijn vakantie in België. Maar vanaf volgend semester kom ik hier jullie weer braaf van nieuws voorzien!

Glædelig jul og godt nytår!